TEZA
Pracodawca nie ma obowiązku przeprowadzenia konsultacji związkowej drugiego stopnia zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę na czas nie określony, jeżeli zastrzeżenia zakładowej organizacji związkowej zostaną zgłoszone z przekroczeniem terminu z art. 38 § 2 KP.
SENTENCJA
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 1998 r. sprawy z powództwa Bogusława J. przeciwko Polskiemu Górnictwu Naftowemu i Gazownictwu S.A. w W. Oddziałowi Poszukiwań Nafty i Gazu w J. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie z dnia 18 września 1997 r. […]
oddalił kasację.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Jaśle wyrokiem z dnia 20 czerwca 1997 r. […] oddalił powództwo Bogusława J. przeciwko Polskiemu Górnictwu Naftowemu i Gazownictwu SA w W. – Oddziałowi Poszukiwania Nafty i Gazu w J. o przywrócenie do pracy. Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 5 lutego 1997 r. stwierdzono, iż powód był w pracy w stanie wskazującym na użycie alkoholu (0,7 promille). Z tej przyczyny pismem z dnia 19 lutego 1997 r. wypowiedziano powodowi umowę o pracę.
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie, wyrokiem z dnia 18 września 1997 r. […] oddalił apelację powoda. Sąd drugiej instancji uzupełnił postępowanie dowodowe w zakresie trybu przeprowadzenia konsultacji związkowej zamiaru wypowiedzenia powodowi umowy o pracę. Ustalił, że pismo zawiadamiające organ związku zawodowego o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę zostało przekazane w dniu 7 lutego 1997 r. Organ związkowy wyraził swój sprzeciw w dniu 13 lutego 1997 r., czyli po upływie 5-dniowego terminu określonego w art. 38 § 2 KP. Sąd drugiej instancji uznał więc, że w tej sytuacji prawidłowo pracodawca nie przeprowadził konsultacji związkowej drugiego stopnia.
Od tego wyroku kasację złożył powód. Zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 38 § 2 i 3 KP przez błędne przyjęcie, że strona pozwana zachowała właściwy tryb postępowania przy wypowiedzeniu umowy o pracę. Powód zarzucił, że sprzeciw organu związku zawodowego wpłynął do dyrekcji strony pozwanej w dniu 12 lutego 1997 r., a więc z zachowaniem 5-dniowego terminu. Wobec tego konieczna dla zachowania właściwego trybu była konsultacja związkowa drugiego stopnia, czego nie uczyniono.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 39311 KPC Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawę w granicach kasacji, z czego między innymi wynika, że jest związany ustaleniami faktycznymi zaskarżonego wyroku, jeżeli brak jest zarzutu uchybienia konkretnemu przepisowi proceduralnemu (por. np. wyrok z dnia 21 marca 1997 r., I PKN 58/97, OSNAPiUS 1997 nr 22, poz. 436). Sąd drugiej instancji ustalił, że organ związkowy pierwszego stopnia wyraził swoją opinię w przedmiocie zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę powodowi po upływie 5 dni, a więc z przekroczeniem terminu określonego w art. 38 § 2 KP. To ustalenie faktyczne jest dla Sądu Najwyższego wiążące i bez postawienia w kasacji zarzutu naruszenia prawa procesowego nie może być zakwestionowane w ramach zarzutu naruszenia prawa materialnego. Zgodnie z wyraźnym brzmieniem art. 38 § 3 KP konsultacja zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę drugiego stopnia jest wymagana tylko w przypadku nieuwzględnienia przez pracodawcę zastrzeżeń zakładowej organizacji związkowej zgłoszonych w terminie. Wynika z tego jednoznacznie, że pracodawca nie ma obowiązku przeprowadzenia konsultacji związkowej drugiego stopnia, jeżeli zastrzeżenia zakładowej organizacji związkowej zostaną zgłoszone z przekroczeniem terminu określonego w art. 38 § 2 KP.
Wobec powyższego należało uznać zarzut naruszenia art. 38 § 2 i 3 KP za nieusprawiedliwiony, co zgodnie z art. 39312 KPC prowadziło do oddalenia kasacji.
źródło: http://www.sn.pl/orzecznictwo/